Foto Update!
De door CycleTrend beschikbaar gestelde fiets:
Www.uttriathlon.nl
Erbij horen en toch niet. Elk mens wil ergens bij horen. Zelfs mensen die zichzelf doelbewust buiten de maatschappij of andere groep plaatsen vinden vaak toch een paar gelijkgezinden. Elke hobby-internetter met een nieuwschierige inborst is wel eens op zo’n plek terechtgekomen waar dit plaatsvindt. Maar ik dwaal af.
De Bata was weer in het land. 25 etappes van Nijmegen naar Enschede, door weer, wind, nacht, ontij en wellicht nog gevaarlijker; Duitsland. Rennen voor je leven (voor de teams die voor het “echie” meedoen) of rennen om bij het bier te komen (de overweldigende meerderheid). Maar altijd uitmondend in een geweldig feest op de UT-campus voor alle betrokkenen, in een sfeer die doet denken aan een festival.
Maar waarom “erbij horen”. Nu dat zit zo; afgelopen jaren mocht ik meelopen met het Rug/Hanze team, het Groningse topteam dat meedoet voor de prijzen in de prestigieuze Universiteitscompetitie. 2 keer mocht ik een bijdrage leveren aan de winst (2008 & 2009). 1x (2010) ging de hoofdprijs pijnlijk net aan onze neus voorbij.
Dit jaar was er veel vernieuwing in het team. Nieuwe teamleiders Marieke en Ben ( ook wel Batafuhrers) maar ook vele nieuwe lopers, die door superduo MarieBen op alle plekken werden gescout.
Dat was nodig om dat er nogal wat Bata-toppers niet meer beschikbaar waren vanwege uiteenlopende redenen. Nu zou ik mijzelf allesbehalve als toploper omschrijven, maar ook ik mocht niet meer meedoen.
Waarom niet vraag je? Simpel. Ik ben afgestudeerd (in Groningen) voor de Bata van 2010 en dus mag ik niet meer meedoen. Tenminste niet voor het Groninger Universiteitsteam.
Maar wel voor mijn triathlonclubje Tritanium. Die dit jaar weer helemaal op eigen benen een team afvaardigde. Andere jaren was er een combi met de studenten atletiekverein Vitalis. En ik mocht de herstart ‘s ochtendsvroeg lopen. 1 van de langere en zwaardere etappes van in totaal 10km.
Geen probleem natuurlijk. Maar hoe zit het nou met het “erbij horen” hoor ik je denken. Ik had al snel na de Bata van vorig jaar aangegeven dat ik toch graag een bijdrage wilde leveren aan het Uni-team. Bijvoorbeeld door als chauffeur te fungeren. En toen een week voor de Bata de “kogel-door-de-kerk”-vraag kwam of ik het nachtblok wilde rijden zei ik natuurlijk “Ja”.
En dus stond ik zaterdagavond na heel veel spanning (de organisatie kon het technisch niet bolwerken waardoor de uitslag pas bij de prijsuitreiking bekend was) hossend op een falend podium in een rood Rug/Hanze trainingsjack de overwinningsmedaille in ontvangst te nemen. Zonder een meter gelopen te hebben.
Een mooie onverwachte overwinning! Mijn felicitaties aan de lopers, die het mooi gefixt hebbem. Het was een eer om jullie te mogen rijden en van dichtbij de spanning en ontlading van het lopen te zien, de hekele momenten als het routetechnisch niet goed gaat mee te maken en toch nog een klein beetje onderdeel van het team te zijn.
En met mij? Ik liep na 24 uur de oogjes open met benen als platte cola een 36.36, waar ik redelijk tevreden over ben. Uitgerust moet er een flinke 35er inzetten en dat is voor mij LD benen heel mooi.
Uiteindelijk werden we 7e in het Algemeen Klassement. Ook een geweldige topprestatie! 2 plaatsen beter dan vorig jaar.
Ik sliep pas zaterdagnacht 6,5 uurtjes en reed vroeg opzondag al op Buitenpost aan om Mem gedag te zetten. Ik durfde oprecht niet in mijn ligstuur te gaan liggen, omdat ik bang was in slaap te vallen onder het rijden!
Nu een week later ben ik nog steeds niet hersteld. Of het nachtje overslaan het is, de rit van uiteindelijk 7uur (inc baconburger in Pesse) of een virusje, ik weet het niet. Maar de powerrr van de afgelopen weken is weg. Op de tandjez bijten dus morgen bij de UTT. Meer volgt!
Een double feature vandaag. Een mooie zoals je die normaal gesproken alleen ziet op een zondagmiddag in een onafhankelijke bioscoop waar de popcorn net niet supervers meer is. Maar de films zijn goed en het gezelschap beter.
Zaterdag 9 april was weer de aftrap van het wedstrijdseizoen. In Ter Idzard was het deze keer eens niet koud en winderig. Het was warm en winderig. In de zon konden meer dan 100 deelnemers zich weer in het feestgedruis storten.
Ik deze keer in het Rasmussen-zwart. Er zitten wat veranderingen aan te komen in de sponsors die mij steunen en helaas was mijn hypermoderne triathlonpak via CycleTrend nog niet binnen. Dus ik startte in een volledig zwart duathlonpak die CycleTrend ook verkoopt. Samenvatting: zit lekker, goede stof, prettige zeem maar stoort niet bij het lopen. Zeker een aanrader als je een duathlonpak nodig hebt. Te koop bij uw plaatselijke CycleTrend. Einde plug.
Aan de start een mooi handje vol goede atleten zoals Rene Poppe, Menno Iedema, Merijn Schuurman, Carel Opten (een goede hardloper)Ben van Oeveren en Michael Krijnen. Na een iets verlate start gaan we los. Al snel is duidelijk dat Rene’s loopniveau ver boven die van iedereen uitsteekt. Alleen Ben en John Nagelhout konden nog op gepaste afstand volgen, ik liep (naar volle tevredenheid) in een groepje met Menno en Carel Opten.
Een snelle wissel bracht me op mijn eerste meters op de Cervelo. Dat was niet verstandig, volgende keer wat meer meters op de wedstrijdfiets voor de eerste wedstrijd van het seizoen! Het fietsen ging redelijk maar ook niet meer dan dat. Iedereen werd bijgehaald op Rene Poppe na, maar ik werd ruimschoots op een hoop gefietst door Merijn Schuurman.
Tijdens de 2e run van 6km veranderde er niets meer en bleven de afstanden gelijk en zo kwam ik op ongeveer 2 minuten van Rene en 1 minuut van Merijn binnen. Een 3e plaats!
Dank aan de organisatie van de duathlon en Samme Steenstra voor de foto’s. Dank aan de organisatie voor wederom een leuke wedstrijd. Dank voor het jurycorps voor het zo goed inleven in de atleet en het niet dogmatisch vasthouden aan belangrijke regels als niet meer je fiets uit het parc ferme halen om in te rijden 45 minuten voor de start. Oh. wacht.
Weekje later was het weer feest!
Dit keer was de Runnersworld Tritanium Zwemloop in ons eigen Willem Alexander Sportcentrum. Vorig jaar er opgelegd door een stel junioren, dit jaar meer van hetzelfde….
Nog redelijk kapot van de ronde van Drenthe die zaterdag had gereden samen met Mark Oude Bennink dribbelde ik einde van de ochtend richting Zernike. De benen waren wat moe, maar ik had er zeker zin. Geen druk, maar een funrun.
Ik mocht starten in de baan van de snelste starters. Ik kon de benen van Marwin Iedema (zoon van Menno die ik een week eerder nog voorbleef) slechts 150 meter houden. Daarna was het hard over. Nog wel een PR op de 400m (5.12) maar een matige 500 (6.38) zette me al op een 35 seconden achterstand. Als het lopen dan ook niet erg hard wil, word je 3e. Want Bert van Veen dendert er nog eens hard overheen en pakt ook Marwin nog in de slotmeters. Ik kom als 3e over de streep in een 5km van 18.45 incl wissel en aanloopstuk.
Veel leuke foto’s van Ben in dit album
Er zit nog veel meer in en dat mag ik over een paar weken laten zien tijdens de Batavierenrace. Deze loop ik deze keer voor het team van Tritanium!
Binnenkort meer over mijn sponsors!
Een kleine vooruitblik op het komende seizoen. Want dat staat alweer op stel en sprong! De winternevel is weer afgeschud, het harde trainen is weer begonnnen!
2011 is een jaar in het teken van slechts 1 ding: kwalificatie Ironman Hawaii. Daarvoor moet (bijna) alles wijken. Naast een meer dan full-time baan blijft er ook vrij weinig over. De studie staat on hold en de training is in volle gang. Net echt dus. De datum dat het moet gebeuren: 24 juli; Ironman Germany in Frankfurt. Tevens EK.
In het najaar waren er wat rugproblemen. Een steeds terugkerend item, dat ik redelijk achter me heb gelaten. Afgelopen 6 weken zijn de trainingen weer zoals een brave triathleet dat graag heeft. Veel en op de juiste intensiteit. Want wat elke lange-afstandtriathleet weet sis ook op mij van toepassing; het is balanceren over een heel dun koord.
Komend weekend is de traditionele ouverture weer: Run-Bike-Run Ter Idzard. De beentjes strekken zonder al teveel verwachtingen. Een lekkere training waarbij ik na een paar kilometer ongetwijfeld weer af ga vragen wat ik in atheus naam aan het doen ben. Duathlon; blegh!!
Maar we doen het toch maar weer mooi. Elk jaar. Altijd gezellig om iedereen weer te zien en Frieser dan het kleine Ter Idzard zal het ook niet gauw worden.
De week daarna gaan wéér los. Zaterdag staat de tourversie van de Ronde van Drenthe op het program, inclusief VAM-berg en zondag wordt er gezwemt en gelopen bij de Runnersworld Zwemloop.
Alle genoemde wedstrijden zijn erg leuk ÉN hebben nog ruimte voor inschrijvingen, dus schroom niet en hop inschrijven maar. Ies mooi. Dus.
De rest van het programma staat op mijn Agenda pagina. Maar ik zal er zeker nog op terugkomen in mijn verslagen van de komende wedstrijden.
PBD is weer los, komt dat zien 🙂
Alle meelezers van mijn website wil ik een prachtig 2011 toewensen!
Moge het een sportief en succesvol jaar zijn. Maar vergeet niet ervan te genieten.
Als uitsmijter een clip van Carl Sagan, waarmee de titel van deze website ook extra wordt duidelijk gemaakt;
Folle lok en seine!